شعری قشنگ وزیبا سروده ای از اسماعیل حکمتی منامن دروصف کوه های م

بیرباخش کند حال وهواسنا...
پنجره دن باخان زمان ،گوزوم ساتاشدی داغلارا
قول بوداغلی آغاجلارا، سبزه لی بارلی باغلارا
اَسنَه مه دوشدو کونلومه،قول قانادم اوزاندی بیر
سوموکلر اوینادی دوشوب ،شاراخ شوروخ جناغلارا
سحریئلی قوجاق آچوب منی نوازش اِیلِیور
گونون محبتیله جان،گَلور سولان یاهاغلارا
سحر یئلی ،صفالی گون،منی یئریمدن اوینادوب
سو وِِرمه گه حیتده من خرچا خیارلی تاغلارا
سریبدی سفره نی یئره،حیتده مهربان خانم
سوتو قووورماج ائیلیوب یدیرده تا اوشاغلارا
جسمیمه جان باغشلیور نغمه لی قوشلارین سسی
باشیم اوسته قونوبدولار،شاخه لره بوداغلارا
قویون کئچی یولون توتوب ،گئدی بایردا اوتلاسین
قاشماسن اوغلاقلا قوزو،چَپَرقویوم یولاغلارا
گون باتارآخشامن چاغی دامدایاتاراوشاق بویوک
یاستقا باش آتوب باخار گویده یانان چراغلارا
غصّه نی شیرین ائیلیر کَت گئجه سینده قصّه لر
قربا ن اولوم قصّه لره ،قصّه دیین دوداغلارا
من نجه یاددان چخادیم کندیمی ،کند اصالتین
کندی قویوم بوردا گئدیم، شهرلره اوزاغلارا
تقدیم اولسون بویوک وگورکملی انسانلاراکی هئچ وقت اوزاصالتین یاددان چخاتمیوب وچخاتمیاجاق مخصوصابویوک قارداشم آقامرتضی غلامی .